-
1 uzbrajać się
vruzbrajać się w coś — to arm o.s. with sth
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzbrajać się
-
2 uzbrajać
impf ⇒ uzbroić* * ** * *ipf.1. (= dostarczać broń) arm; uzbrajać bombę fuse l. prime a bomb.2. (= wyposażyć w narzędzia, przyrządy itp.) equip, furnish ( w coś with sth).3. (= wyposażyć w maszyny, instalacje itp.) fit, equip, furnish ( w coś with sth); uzbroić teren bud. improve land, provide utilities l. service infrastructure.ipf.uzbroić się pf. (= zaopatrywać się w broń) take up arms; uzbroić się w cierpliwość przen. arm o.s. with patience.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzbrajać
-
3 uzbr|oić
pf — uzbr|ajać impf Ⅰ vt 1. (wyposażyć w broń) to arm, to supply [sb] with weapons- uzbrojony konwój an armed convoy2. (uczynić gotowym do działania) to arm [bombę, torpedę, pocisk] 3. Techn. (założyć instalacje) to fit (out)- uzbroić dom to fit (out) a houseⅡ uzbroić się — uzbrajać się 1. to arm onself 2. (zaopatrzyć się w narzędzia) to equip oneself, to arm oneself■ uzbroić się w cierpliwość to have patienceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzbr|oić
См. также в других словарях:
uzbrajać się – uzbroić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyposażać się w broń, sprzęt wojskowy; zbroić się, gromadzić broń, zaopatrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rebelianci uzbroili się w pistolety maszynowe. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzbrajać się — Uzbroić się w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
zbroić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przygotowywać, gromadzić i wytwarzać broń, sprzęt wojskowy z myślą o wojnie; szykować się do wojny, uzbrajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbrojące się państwa Bliskiego Wschodu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
mina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. minanie {{/stl 8}}{{stl 7}} układ rysów twarzy oddający pewien przejściowy stan uczuć, nastroju lub mówiący o czyimś charakterze, usposobieniu, nadający twarzy charakterystyczny wygląd, upodabniający daną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
